สะพานหิน เฟสสสติวัลลล…

เรื่อง+ภาพ : สิริพงษ์ มุกดา  

นิสัยของคนภูเก็ตอย่างหนึ่งที่ผมชอบที่สุดก็คือ “ชอบกิน ชอบเที่ยว” เพราะมันทำให้เมืองแห่งนี้ดูคึกคัก และมีสีสันตลอดทั้งวัน แต่ที่กินที่เที่ยวยอดฮิตติดอันดับ ผมขอยกให้สะพานหิน ณ ดินแดนปลายแหลม ของริมเลในเมืองภูเก็ต เพราะพื้นที่แห่งนี้ไม่เคยว่างเว้นจากงานรื่นเริงท่องเที่ยว ในสไตล์ไทยแท้อย่าง “งานวัด” ยิ่งนับวันจะเพิ่มจำนวนงานขึ้นเรื่อย จนเกือบจะเป็นพื้นที่ถาวรสำหรับการจัดงานไปแล้ว ผมเลยขอแหกกฎเกณฑ์ ด้วยการขนานนามงานแห่งนี้ด้วยตนเองว่า “สะพานหิน เฟสติวัล”

ทำไมต้อง “สะพานหิน เฟสติวัล”

จริงๆ แล้วในอดีตบริเวณสะพานหิน จะมีการจัดงานกิจกรรมที่สำคัญๆ ในรูปแบบของงานวัด เพียงปีละไม่กี่งาน เช่น งานปีใหม่กาชาด, งานสงกรานต์, งานลอยกระทง และอีกนิดหน่อย ไม่เกินปีละ 10 งาน แต่ในปัจจุบันงานเทศกาลที่มาจัด ณ สะพานหิน ผมเชื่อว่าปีละไม่ต่ำกว่า 30 – 40 งาน ในแต่ละงานก็กินช่วงเวลาประมาณ 5 – 10 วัน โดยชื่องานอาจจะเปลี่ยนไปต่างกรรมต่างวาระ แต่รูปแบบงานเหมือนเป๊ะ คอนเฟิร์ม!!

ผมเลยคิดว่าจะดีมั้ยหล่ะหากเรียกว่า “สะพานหิน เฟสติวัล” หรือเทศกาลสะพานหินไปซะเลย เข้าใจง่าย แถมจะได้โปรโมทเป็นแลนด์มาร์คแห่งใหม่ของภูเก็ต และก็รบกวนจัดปฏิทินการท่องเที่ยวให้ชัดแจ้ง เพื่อประโยชน์ในการประชาสัมพันธ์ ซึ่งในส่วนนี้เทศบาลนครภูเก็ต เป็นผู้ดูแลรับผิดชอบ

แต่ก็ต้องเข้าใจว่า สาเหตุอีกอย่างที่พื้นที่ส่วนนี้ไม่สามารถใช้เพื่อการท่องเที่ยวอย่างถาวรได้ เพราะเป็นพื้นที่สาธารณะประโยชน์ซึ่งต้องใช้ทำกิจกรรมในวันสำคัญทางราชการและศาสนา ยังไงผมก็หวังว่าทางผู้ใหญ่จะมีแผนการในอนาคตให้กับ “สะพานหิน เฟสติวัล” ของผมด้วยละกันนะ

ทำไมต้องงานวัด ไม่เห็นมีวัดเล้ยย…

จริงๆแล้วที่ผู้เขียนขอยกให้งานสะพานหินรวมอยู่ในหมวด “งานวัด” ก็เพราะจัดมาเต็ม ทั้งม้าหมุน รถบั้มพ์ ชิงช้าสวรรค์ สาวน้อยตกน้ำ บิงโก ยิงปืนอัดลม อาหารเครื่องดื่มอราวด์ไทยแลนด์ เสื้อผ้า รองเท้า นาฬิกา ต้นไม้ รถบังคับจีนแดง การแสดงดนตรีลูกทุ่ง-เพื่อชีวิต และอีกร้อยแปดพันเก้า ซึ่งหากใครที่มาก็จะทราบดีว่าถ้าเอาโบสถ์มาตั้งก็ใช่เล้ยย! งานวัด ผมจึงรู้สึกว่าคนภูเก็ตน่าอิจฉาเนอะ ที่มีงานวัดให้เที่ยวตลอดทั้งปี 555

แต่ก็นะ… ผมก็ยังคิดว่าในอีกมุมหนึ่งนอกจากเรื่องเศรษฐกิจที่เฟื่องฟูแล้ว การที่เรายังได้สัมผัสกับวัฒนธรรมการท่องเที่ยวแบบไทยแท้ ก็เป็นเรื่องที่งดงาม เพราะหากใครต่อใครหันหน้าเข้าหาห้างสรรพสินค้า ผับบาร์ ร้านอาหารชิลล์ๆแบบตะวันตก ต่อไปในอนาคตวิถีชิวิตในแบบดั้งเดิมของเราคงจางหายไปในที่สุด และก็ดีสองต่อเมื่อชาวต่างชาติได้มาเห็นและรับรู้ในความเป็นตัวตนของเรา เอาเป็นว่าตัดสินให้ “Win-Win” ก็แล้วกันกับเคสนี้

สรุปเลยละกัน

สำหรับชาวภูเก็ต ผู้เขียนคงไม่ต้องโปรโมทอะไรแล้วหรอกมั้ง เพราะเห็นมาแน่นมาเต็มทุกงาน แต่สำหรับพี่น้องจังหวัดอื่นๆ หากมาเที่ยวภูเก็ตแล้วเบื่อความศิวิไลซ์แบบล้ำๆ ขอเชิญมาเที่ยวงาน “สะพานหิน เฟสติวัล” นะครับ มาลองดูว่างานวัดแบบภูเก็ต แบบติดดิน แบบซื่อๆ ใสๆ ก็ดูน่ารักไม่หยอก

วิธีสังเกตไม่ยากหรอกครับ ก็เดินทางตรงมาที่ปลายแหลมสะพานหิน ในตัวเมืองภูเก็ต ถึงบริเวณวงเวียนที่มีหินอ่อนขนาดใหญ่ (รูปทรงหอย) หากเห็นไฟหลากสีประดับประดาบนทิวต้นสน ก็มั่นใจได้ว่ามาถึงแล้ว สำหรับตารางเวลาผมไม่กล้ายืนยัน เพราะเค้าจัดแบบไม่แน่นอน ลองมาวัดดวงกันเองนะครับผม

“Welcome to Saphan Hin Fest”